اثر تاریخی چهارطاقی در منطقه خیرآباد و در حدود 50 کیلومتری مرکز گچساران واقع شده است چهارطاقی خیرآباد در جاده گچساران به دهدشت، منطقه خیرآباد علیا واقع شده وبه‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است این چهارطاقی تاریخی که به آتشکده خیرآباد شهرت دارد، ساختمانی مربع شکل با اضلاع 11 متر است .این بنای تاریخی در چهار جانب اصلی دارای چهار طاق بوده که روی چهار پایه با حجم حدود 9 مترمربع قرار داشته است بنای تاریخی چهارطاقی خیرآباد متعلق به دوره ساسانی بوده و مصالح ساختمانی آن را سنگ و لاشه تشکیل می‌دهد.

تخت جمشید نمونهای از معماری ایرانی و هخامنشی

تاریخ معماری به زمانی بر می‌گردد که آدمی برای زندگی مجبور به ساخت سرپناه برای خویش بود. معماری از دوره‌های پیش از تاریخ اساسی ترین نیازهای بشری را همچون ساخت سرپناه و خانه برآورده ساخته‌است. در عین حال معماری به دلیل قابلیت خلق طرح‌هایی در ابعاد بزرگ و با شکوه امکان یافته تا به عنوان واسط خود بزرگنمایی و نمایشی در خدمت افراد?گروها و یا کل جامعه قرار بگیرد.به علاوه معماری بر خلاف ساخت ابزار مانند یک تبر سنگی یا یک جام سفالی تقریبا همیشه با کمک و تلاش جمعی صورت می‌گیرد و نه همت فردی?در واقع نوعی فعالیت هدفمند و خلاق گروهی از افراد است که در درون یک محیط تاریخی خاص عمل می‌کنند. به همین علت معماری در طی زمان به هیچ وجه صرفا یک مقوله مختص تاریخ هنر نبوده‌است. بلکه همیشه به عنوان عاملی مهم?تاریخ اجتماعی نژادانسانی را نیز تحت تاثیر خود قرار داده‌است.

معماری نوسنگی، معماری دوران نوسنگی است. در جنوب‌غربی آسیا، فرهنگ نوسنگی درست بعد از 10000 سال قبل میلاد در سرزمین شام حضور پیدا کرد. واز آنجا به سمت شرق و غرب گسترش پیدا کرد. در آن‌جا فرهنگ‌های ابتدایی نوسنگی در آناتولی، سوریه و عراق در حدود 8000 ق.م. وجود داشت و اولین جامعه‌ی تولید‌کننده‌ غذا ابتدا در جنوب شرقی اروپا در حدود 7000 ق.م. و در مرکز اروپا در حدود 5500 ق.م. بوجود آمد. البته با چند استثنا کوچک (سرمنشا تیشه‌های مسی و نیزه در منطقه «دریاچه‌های بزرگ» بود). مردم قاره آمریکا تا زمانی که اروپاییان با آن‌هاارتباط پیدا کردند در مرحله نوسنگی در تکنولوژی باقی‌ماندند.مردم دوران نوسنگی در سرزمین شام، آناتولی، شمال بین‌النهرین و آسیای میانه بناهای بزرگی بودند و از آجر برای ساخت خانه و دهکده‌های خود استفاده‌می‌کردند. ادامه مطلب...

معماری ایرانی

کلیه بررسی‌ها و کاوش‌های باستانشناسی حکایت از آن دارد که سابقه معماری ایران به حدود هزاره هفتم قبل از میلاد می‌رسد. از آن زمان تا کنون پیوسته این هنر در ارتباط با مسائل گوناگون، بویژه علل مذهبی، توسعه و تکامل یافته‌است. معماری ایران دارای ویژگی‌هایی است که در مقایسه با معماری کشورهای دیگر جهان از ارزشی ویژه برخوردار است: ویژگی‌هایی چون طراحی مناسب، محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوان‌های رفیع، ستون‌های بلند و بالاخره تزئینات گوناگون که هر یک در عین سادگی معرف شکوه معماری ایران است.

طی 10 هزار سال تمدن مصر باستان که در دره نیل واقع شده یکی از شاخص‌ترین تمدن‌های زمانه خود است. حتی امروزه آثار معماریی مانند مجسمه? ابوالهول و اهرام جزو میراث فرهنگی یونسکو محسوب می‌شوند. معماری مصر باستان را منتقدان معماری به چندین روش دسته‌بندی کرده‌اند.

• دسته‌بندی بر پایه مصالح
• دسته‌بندی بر پایه دوره تاریخی

معماری بین النهرین دوره‌ای در تاریخ هنر است که در آن اهمیت نقش برجسته‌ها بیشتر شد، یکی از دلایل این امر آن بود که آشوریان قومی شمالی بودند و سنگ آنجا بیشتر یافت می‌شد. با این حال از آشور اغلب نقش برجسته باقی مانده‌است و تنها یک مجسمه. آثار دوره? آشور هم حالتی اسطوره‌ای دارند و هم حالتی زمینی و به قدرت پادشاهان می‌پردازند. صحنه‌های نبرد و جنگ در این دوره مشاهده می‌شود و نقش برجسته‌ها بسیار شلوغ هستند.

                                      (1)                                                                            (2)                                                       

معماری رومانسک اصطلاحی است که جهت تشریح موضوعی از اروپا که معماری را در اواخر قرن 10 تحت تأثیر قرار داد و در روش گوتیک دخالت خود در طول قرن 12. روش رومانسیک در انگلستان بصورت سنتی‌تری به نام معماری نورمان خوانده شد. معماری رومانسیک با کیفیت توده‌ای آن، دیوارهای ضخیمش، طاقهای گردش، پایه‌ها محکم، تاقهای فنری برجهای بزرگ و دالانهای تزئین شده‌اش شناخته شده‌است. هر ساختمانی شکل واضحی را نشان می‌دهد و به ندرت دارای نقشه‌های معمولی متقارن هستند بنابراین نمای کلّی آنها نسبت به ساختمانهای گوتیک که دنبالروش است ساده‌تر به نظر می‌رسد.

معماری گوتیک یکی از سبک‌ها و دوره‌های تاریخی معماری است. این سبک یک سبک مذهبی بوده که همواره در خدمت کلیسا بوده‌است. آغاز پیدایش هیچ یک از شیوه‌های معماری را به دقت شیوه? گوتیک نمی‌توان تعیین کرد. هنر معماری گوتیک در میان سالهای 1137 و 1144 (میلادی) در جریان بازسازی کلیسای سنت دنیس فرانسه پا به عرصه وجود گذاشت و تا اواسط قرن شانزدهم میلادی در اروپا معمول بود. هنر گوتیک در میان دو دوره رمانسک و رنسانس واقع شده‌است و تا قبل از دوره مدرن گوتیک به عنوان یک صفت منفی به کار می‌رفت فیلاریته از آن به عنوان هنر فلاکت زده یاد می‌کند.